Een Ranking met een knipoog:

Er is veel over geschreven en gezegd en nu alles een beetje geluwd is waag ik mij aan een samenvatting met een knipoog van: Ranking de Raad!

Ik heb nu een klein jaartje het reilen en zeilen in de raad van nabij kunnen aanschouwen, regelmatig met gefronste of van verbazing opgetrokken wenkbrauwen, ook mijn lachspieren werkten goed, maar bij de ontknoping van Ranking de Raad schoot mijn mimiek tekort.

Door het jaar heen werden er punten toebedeeld door Radio Hoogeveen, Regiohoogeveen.nl en de Hoogeveensche Courant aan raadsleden die zich -door de jury beoordeeld- op een positieve manier presenteerden in de pers en zo de politieke beslommeringen dichter bij de burger brachten.
Leuk initiatief…toch?
De meeste raadsleden waren enthousiast en waren als kinderen zo blij met behaalde punten.
Ook wij waren trots op onze fractievoorzitter die goed scoorde!

Langzaam maar zeker werd duidelijk dat onze Gerard  -het vermeende enfant terrible in de raad- het wel erg goed deed en het begon er op te lijken dat hij weleens de winnaar zou kunnen gaan worden.

En toen was de raadsvergadering daar waarna de winnaar bekend gemaakt zou worden.
Op een goed moment vroeg de fractievoorzitter van een der partijen het woord om toch even een kleine mededeling te doen en kondigde aan dat zijn fractie de Ranking verre van zich gooide, het zou voor niet scorende raadsleden niet fair zijn omdat het zo werkte dat niet ieder raadslid evenveel in beeld had kunnen komen, deze raadsleden zouden zich niet meer op verjaarspartijtjes kunnen vertonen en zouden in Burka gehuld over straat moeten…
Hij sprak namens “een aantal” raadsleden
Ook een andere partij had die middag al geblogd op hun site over het oneerlijke van de Ranking.

Ik herinner mij de tijd dat ik een schoolkind was nog goed, de strijd onderling, de vriendjespolitiek en de spelletjes die we enthousiast speelden.
Ook herinner ik me hoe die spelletjes vaak afliepen, hoe kinderen enthousiast meespeelden en bij verlies boos wegliepen en riepen dat er vals gespeeld werd, of dat de spelregels niet klopten.

En dat is nou net wat hier ook gebeurde, het spel werd met verve gespeeld, blije gezichten bij het scoren van punten en toen de winnaar bekend werd liepen –ook de meest enthousiaste- puntenverzamelaars nu ook als boze kinderen weg,” het was niet eerlijk…de spelregels klopten niet!!”

Bij de uitreiking was er slechts een handjevol  raadsleden present.
Het spel eindigde net als in mijn herinnering van lang vervlogen tijden toen ik nog op het schoolplein speelde…

Teleurgestelde organisatoren, die zich lange tijd hadden ingespannen voor deze Ranking en de uiteindelijke prijsuitreiking…
En of de spelregels nou wel of niet klopten, je er nu wel of niet aan mee wilde werken, daar is natuurlijk altijd iets voor en over te zeggen, maar had dat meteen bij aanvang van het spel gemeld, het is beschamend naar de organisatie toe om dat pas op dat allerlaatste moment kenbaar te maken…

Ellen Boersma